Шампіньён пералескавы |
|
Навуковая класіфікацыя |
---|
прамежныя рангі
Від: | Шампіньён пералескавы |
|
Міжнародная навуковая назва |
---|
Agaricus silvicola (Vittad.) Peck, 1872
|
Сінонімы |
---|
- Agaricus campestris var. silvicola Vittad., 1832
- Psalliota campestris var. silvicola (Vittad.) P. Kumm., 1871
- Pratella campestris var. silvicola (Vittad.) Gillet, 1878
- Psalliota silvicola (Vittad.) Richon & Roze, 1885
|
|
Шампіньён пералескавы, Шампіньён тонкі (Agaricus silvicola) — грыб сямейства шампіньёнавых (Agaricaceae).
Навуковыя сінонімы:
- Agaricus campestris var. silvicola Vittad., 1832 basionym
- Psalliota campestris var. silvicola (Vittad.) P. Kumm., 1871
- Pratella campestris var. silvicola (Vittad.) Gillet, 1878
- Psalliota silvicola (Vittad.) Richon & Roze, 1885
- Fungus silvicola (Vittad.) Kuntze, 1898
Шапка дыяметрам 5-10 см, спачатку яйкападобная, затым выпуклая, у старых грыбоў раскрываецца да плоскай. Скурка гладкая, атласная або шаўкавістая, белая або крэмавая, у старых грыбоў становіцца светла-карычневай або шараватай, ад дотыку пакрываецца цытрынава-жоўтымі плямамі.
Мякаць у шапцы больш тонкая, чым у іншых шампіньёнаў, белая, на зрэзе павольна набывае вохрыста-жоўтую афарбоўку, мае моцны анісавы пах (па асобных крыніцах — міндальны).
Ножка даўжынёй 8-12 см і дыяметрам 1-2 см, стройная, з кудзелістай мякаццю, з узростам становіцца полай, з акруглым патаўшчэннем у аснове да 3 см.
Пласцінкі свабодныя, вельмі частыя, шырокія. Колер іх з узростам змяняецца ад чыста белага або шараватага да ружовага, карычневага з бялёсай аблямоўкай па краях, а затым амаль чорнага з шакаладным адценнем.
Рэшткі пакрывалаў: кольца на ножцы падвойныя, скурыстыя, вельмі шырокія, звісаюць, у старых грыбоў адрузлыя. Верхні бок яго белы, пазней афарбоўваецца выпадальнымі спорамі, бывае лускаватай, ніжняя — шараватая. Вольва адсутнічае.
Споравы парашок шакаладна-карычневы або цёмна-буры, споры 7×4,5 мкм, эліпсаідальныя.
Сустракаецца ў хвойных і светлых лісцевых лясах, асабліва часта пад елкамі і букамі, сярод ламачча, на багатых глебах. З’яўляецца групамі, часам шматлікімі, сустракаецца часта, распаўсюджаны ў паўночнай ўмеранай зоне.
Сезон: лета-восень.
- Agaricus abruptibulbus вельмі падобны, часцей сустракаецца пад хвоямі, мае патаўшчэнне ножкі з больш вострымі бакамі.
- Пячарка (Agaricus arvensis) больш вялікая і расце на лугах, палянах, у лясах сустракаецца радзей.
- Agaricus xanthodermus расце звычайна сярод травы, на лугах і пашах, лёгка адрозніваецца па моцным непрыемным паху.
З маладымі шампіньёнамі можна зблытаць смяротна атрутную бледную паганку (Amanita phalloides), мухамор смярдзючы (Amanita virosa) і іншыя светлыя мухаморы. Яны адрозніваюцца па наяўнасці вольвы ў аснове ножкі, заўсёды белых пласцінках і не жаўтлявай ад націскання скуркай.
Добры ядомы грыб, адрозніваецца прыемным смакам. Маладыя грыбы можна ўжываць сырымі[1], спелыя рэкамендуецца адварваць. Грыб можа назапашваць кадмій і іншыя цяжкія металы, таму яго рэкамендуецца ўжываць у абмежаванай колькасці.
Зноскі